swędzenie palców lewej ręki. według niektórych przesądów, gdy palce swędzą lewą rękę, jest to zły znak i wskazuje, że osoba doświadczająca swędzenia wkrótce doświadczy pewnych trudności. swędzenie palca serdecznego. według niektórych przesądów, gdy palec serdeczny swędzi, osoba może spodziewać się wkrótce ślubu.

Drętwienie – próba definicji pojęcia Na wstępie warto uzmysłowić sobie czym jest drętwienie. Większość ludzi prawdopodobnie kiedykolwiek doświadczyła epizodu drętwienia czy to palców u rąk, czy dłoni, czy też stopy. To jest uczucie odczuwane kiedy zbyt długo siedzimy na „podwiniętych” nogach lub przez dłuższy czas opieramy się na jednym ramieniu. Przez wielu pacjentów drętwienie opisywane jest jako uczucie mrowienia, ograniczenia czucia w okolicy zdrętwiałej. Szerzej pojęcie to nazywamy parestezjami, które obejmują mrowienie, drętwienie, zaburzenia uczucia, uczucie prądu. Zwykle tego typu objawy związane są z zaburzeniami w obrębie nerwów obwodowych ale mogą być spowodowane innymi chorobami i urazami. Przyczyn szukamy w zależności od obszaru drętwienia Zanim rozpoczniemy próbę poszukiwania przyczyny drętwienia warto zwrócić uwagę jaki obszar dłoni i palców jest objęty parestezjami. Dłoń zaopatrują trzy różne nerwy obwodowe. Zakres unerwienia czuciowego jest ściśle określony dla każdego z nich. Nerw łokciowy unerwia więc mały palec (palec V), palec serdeczny (palec IV) oraz dolną połowę bocznej części palca środkowego (palec III), a także grzbietową i dłoniową powierzchnię dłoni odpowiadającą wymienionym palcom. Nerw promieniowy to objawy w obrębie przyśrodkowej części połowy palca środkowego (bez opuszka), połowy palca wskazującego (palec II), oraz grzbietowej powierzchni kciuka, a także grzbietowej powierzchni dłoni odpowiadającej wymienionym placom. Nerw pośrodkowy z kolei to unerwienie czuciowe obejmujące połowę palca IV, palec III, palec II i kciuk, dłoniową powierzchnię dłoni na poziomie wymienionych palców oraz opuszki palców II i III. Znając mapę unerwienia poszczególnych struktur łatwiej szukać przyczyn pojawiających się objawów. Przyczyny drętwienia dłoni w obrębie kończyny górnej Poszukując przyczyny drętwienia palców rąk w pierwszej kolejności pacjenci poszukują przyczyny „najbliżej” czyli w obrębie dłoni, ręki. Dobry diagnosta zdaje sobie sprawę, że przyczyna może leżeć w miejscu oddalonym, przede wszystkim ze względu na złożoną budowę układu nerwowego, a także powięziowego. Do przyczyn leżących w pobliżu miejsca drętwienia należą, w tym wypadku, przede wszystkim choroby przebiegające z uciskiem struktur anatomicznych na nerw w okolicy nadgarstka, a także na wyższych poziomach kończyny górnej. Zespół cieśni kanału nadgarstka W przebiegu choroby dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Przyczyną choroby jest najczęściej nasilający się stopniowo obrzęk zapalny lub zwyrodnienie i przerost tkanek otaczających nerw, co skutkuje jego uciskiem. Objawy ucisku to drętwienie oraz mrowienie palców unerwianych przez nerw pośrodkowy (palec I-III oraz połowa palca IV), osłabienie siły chwytu ręki oraz ograniczenie funkcji manipulacyjnych dłoni. W zaawansowanych stadiach pacjenci skarżą się na nieustające drętwienie palców oraz wypadanie przedmiotów z rąk. Objawy nasilają się w nocy, a także podczas wykonywania niektórych czynności. W badaniach naukowych jako przyczynę choroby wskazuje się często nadmierne obciążeni podczas pracy zawodowej np. praca biurowa (ręka kierująca myszką), gra na fortepianie. Diagnostyka opiera się przede wszystkim na analizie zgłaszanych objawów, badaniu ENG, a także testach diagnostycznych – test Phalena. W przeszłości większość pacjentów z zdiagnozowaną „cieśnią nadgarstka” kierowano na zabieg operacyjny uwolnienia uciśniętych struktur. Obecnie w pierwszej kolejności stosuje się leczenie zachowawcze (rehabilitacja), które obejmuje: falę uderzeniową, ultradźwięki, laser, a przede wszystkim manualną pracę w obrębie tkanek miękkich i powięzi. Zespół rowka nerwu łokciowego Jeśli objawy dotyczą palców i powierzchni dłoni unerwianej przez nerw łokciowy warto szukać przyczyny w miejscu, w którym nerw ten położony jest najbardziej powierzchownie, a więc w rowku w okolicy stawu łokciowego. Diagnostyka oparta jest na analizie objawów, a potwierdzenie przypuszczalnej diagnozy można otrzymać dzięki badaniu ENG nerwu łokciowego. Leczenie schorzenia oparte jest głównie na fizjoterapii kończyny górnej. Stosowane są zabiegi fizykalne takie jak: laser, krtioterapia, elektrostymulacja, jonoforeza, fonoforeza, magnetoterapia, fala uderzeniowa. Podstawą terapii powinna być jednak terapia mięśniowo-powięziowa okolicy łokcia i całej kończyny górnej, a także neuromobilizacja. Nietypowy ucisk lub uraz nerwu na obwodzie Wymienione powyżej okolice to obszary, w których nerwy przebiegają najbardziej powierzchownie i są narażone na ucisk lub podrażnienie. Należy jednak pamiętać, że urazy na każdy poziomie kończyny górnej mogą skutkować różnego stopnia uszkodzeniem nerwów obwodowych. Także zaburzona praca powięzi lub nadmierne napięcia mięśni mogą skutkować podrażnieniem gałązek nerwowych i opisanymi wyżej objawami. Warto więc badać każdy poziom przebiegu nerwu w poszukiwaniu przyczyny. Jedną z nietypowych okolic ciała związaną bardzo często z drętwieniem palców unerwianych przez nerw łokciowy z jednoczesnymi objawami bólowymi w obrębie ramienia jest obszar mięśnia najszerszego grzbietu. Punkty spustowe w obrębie tego mięśnia mogą generować bardzo silne objawy w okolicy kończyny górnej, wraz z drętwieniem palców dłoni. W przypadku słusznej diagnozy terapia tego obszaru jest szybka i polega na manualnym rozluźnieniu punktu spustowego lub nakłuciu okolicy napiętej suchą igłą (medyczna akupunktura). Schorzenia odcinka szyjnego kręgosłupa Szeroko pojęta dyskopatia, zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa, niestabilność odcinka szyjnego kręgosłupa, napięcia mięśni przykręgosłupowych czy obręczy barkowej, to zmiany, które mogą dawać objaw drętwienia kończyny, dłoni czy palców. W zależności od nasilenia zmian pojawiają się objawy o różnym nasileniu. W stanach zaawansowanych towarzyszy im podrażnienie włókien ruchowych, a więc osłabienie siły mięśniowej, niedowłady, zniesienie odruchów. To bardzo często występujący problem. Wielokrotnie leczony przez długi czas obwodowo, a mający swoje źródło w kręgosłupie. Stwardnienie rozsiane przyczyną drętwienia różnych okolic ciała Jedną z poważnych i nieuleczalnych chorób jakiej objawem mogą być parestezje jest stwardnienie rozsiane (SM). To przewlekła choroba zapalna, która przebiega z demielinizacją tkanki nerwowej. Pojawiają się liczne ogniska demielinizacyjne, które w zależności od lokalizacji wywołują liczne, często niejednoznaczne, objawy chorobowe. Choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Oprócz parestezji objawy obejmują: zaburzenia ruchowe, czuciowe, równowagi, widzenia, poznawcze oraz nastroju. Jak już wspomnieliśmy objawy nie są jednoznaczne, a diagnozę stawia się na podstawie widocznych ognisk demielinizacyjnych w badaniu MRI i zmian płynu mózgowo-rdzeniowego. Rozpoznanie choroby, szczególnie we wczesnym jej okresie, jest trudne i wymaga dokładnej i długotrwałej obserwacji i diagnostyki oraz pojawienia się co najmniej dwóch rzutów choroby. Należy pamiętać, że drętwienie jest tylko jednym z wielu objawów tej choroby i jego występowanie bez innych objawów towarzyszących rzadko jest spowodowane SM. Zaburzenia wodno-elektrolitowe (hypokalcemia, hyperkaliemia) Znaczne niedobory wapnia lub nadmiar potasu w organizmie również mogą być przyczyną wystąpienia uczucia drętwienia jako jednego z szeregu objawów towarzyszącym tego rodzaju zaburzeniom mineralnym. Inne przyczyny występowania parestezji Do rzadziej występujących przyczyn pojawienia się parestezji zalicza się choroby zakaźne takie jak tężec, wścieklizna. Stosunkowo często diagnozowaną przyczyną wystąpienia drętwienia są zaburzenia psychiczne np. nerwice lękowe czy wegetatywne. W przypadku chorób psychicznych często przyczyna jest bardzo długo szukana w innych układach. Ważne jest znalezienie odpowiedniej przyczyny, przede wszystkim przy długotrwałym drętwieniu ze względu na ciągłe podrażnienie układu nerwowego w wyniku obecnych stale objawów. Należy pamiętać, że nerw to struktura regenerująca się niezwykle wolno w związku z czym należy uzbroić się w cierpliwość w oczekiwaniu na efekty wszelkich form terapii. Fizjoterapeutka, absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Posiada 7-letni staż w zawodzie fizjoterapeutki oparty na pracy z pacjentami ortopedycznymi, urazowymi oraz sportowcami. Ukończyła liczne szkolenia z zakresu terapii manualnej oraz specjalistycznych form ćwiczeń ruchowych. Zobacz artykuły tego autora

Witam Podczas wypadku straciłem ścięgna prostownika serdecznego czyli 3 palca dłoni prawej. Po przeszczepie skóry do palca z przedramienia wykonaniu się rany mój palec zgina się normalnie mogę zacisnać w pięść tylko końcówka palca opadała gdyż nie ma tam sciegna

Ręka i nadgarstek zbudowane są z wielu drobnych stawów, co umożliwia precyzyjne wykonywanie ruchów. Są one narażone na liczne przeciążenia i urazy, mogą zostać również zaatakowane przez choroby zapalne. Oprócz samych stawów przyczyną bólu ręki i nadgarstka mogą być choroby innych struktur, np. ścięgien, nerwów i mięśni. Jakie mogą być przyczyny bólu ręki i nadgarstka? Choroba zwyrodnieniowa stawów rąk Często występująca choroba dotykająca głównie osoby po 40. roku życia. Ważną rolę odgrywa predyspozycja rodzinna, a także narażenie na powtarzane mikrourazy (np. związane z wykonywaną pracą lub aktywnością sportową i rekreacyjną). Ból i sztywność dotyczą najczęściej stawów międzypaliczkowych bliższych i dalszych, a także stawu podstawy kciuka (patrz: ryc.). Dolegliwości nasilają się przy ruchu i zmniejszają w spoczynku, chociaż w zaostrzeniach choroby mogą występować cały czas, także w nocy. Z reguły po okresie nasilenia choroby (wywołanego zmianą struktury stawu i tworzeniem się guzków zwyrodnieniowych – tzw. guzków Heberdena i Boucharda – ryc.) dochodzi do znacznego złagodzenia bólu. Niestety nie da się skutecznie zapobiec powstawaniu zmian zwyrodnieniowych rąk, można jednak łagodzić związane z nimi dolegliwości. Zmianom tym w rękach często towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. Ryc. 1. Guzki Heberdena i guzki Boucharda Zapalne choroby stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) – oprócz bólu występuje obrzęk stawów i charakterystyczna sztywność poranna (trwająca ponad godzinę, ustępująca po rozruszaniu się). W przypadku RZS najczęściej zajęte są symetrycznie stawy nadgarstkowe, śródręczno-paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe. Z kolei dla ŁZS charakterystyczne jest występowanie tzw. palców kiełbaksowatych – czyli obrzęku i bólu całego palca wynikającego z zapalenia stawów, pochewek ścięgnistych i tkanek okołostawowych. W obu chorobach często zajęte są inne stawy, a także mogą występować ogólne objawy choroby, osłabienie, uczucie rozbicia, stany podgorączkowe, objawy zajęcia innych narządów (np. oka, skóry). Zapalne choroby stawów mogą dotyczyć osób w każdym wieku, najczęściej między 30. a 50. rokiem życia. Inną częstą zapalną chorobą stawów jest dna moczanowa dotycząca głównie mężczyzn i starszych kobiet – w jej przebiegu dochodzi do silnego bólu, obrzęku i zaczerwienienia stawu o nagłym początku (najczęściej w obrębie palucha, jednak choroba może również dotyczyć stawów rąk). Zapalenie pochewki ścięgna zginacza palca Częsta przyczyna bólu palca i problemów z jego zginaniem. Wynika głównie z powtarzanych mikrourazów (np. zawodowych, sportowych), rzadziej jest następstwem zakażenia lub innej choroby stawów. Poszerzenie pochewki otaczającej ścięgno utrudnia jego ślizganie się podczas ruchu, a nawet doprowadza do zablokowania palca w zgięciu (tzw. palec zatrzaskujący). Zespół cieśni nadgarstka Często występująca choroba, na którą narażone są zwłaszcza osoby z chorobą zwyrodnieniową rąk, reumatoidalnym zapaleniem stawów i cukrzycą, a także kobiety w ciąży. Objawy wywołane są uciskiem nerwu pośrodkowego biegnącego w kanale nadgarstka. Pacjenci skarżą się na uczucie cierpnięcia, mrowienia i piekący ból czterech pierwszych palców (kciuka, palca wskazującego, pośrodkowego i połowy palca serdecznego), nasilone zwłaszcza w nocy lub przy zginaniu nadgarstka. Dolegliwości mogą być bardzo uciążliwe, wybudzać ze snu i zakłócać wykonywanie codziennych zajęć. W zaawansowanej postaci choroby dochodzi do zaniku mięśni kłębu i zaburzeń czucia. Podobne objawy mogą wystąpić również w przypadku choroby szyjnego odcinka kręgosłupa lub ucisku nerwu pośrodkowego na wyższym poziomie. Ważne jest wczesne ustalenie rozpoznania i właściwe leczenie, mające na celu zapobieżenie nieodwracalnemu uszkodzeniu nerwu. Choroba de Quervaina Spowodowana jest zapaleniem ścięgien kciuka. Typowo występuje u osób wykonujących powtarzane ruchy odwiedzenia i prostowania kciuka (np. fryzjerów, rzeźników, mechaników samochodowych, gospodyń domowych, u młodych matek przy noszeniu niemowlęcia). Ból zlokalizowany jest w okolicy podstawy kciuka i bocznej strony nadgarstka, nasila się przy ruchu i chwytaniu przedmiotów. Ganglion Jest wynikiem wydostawania się płynu z uszkodzonych pochewek ścięgien lub stawów, co uwidacznia się pod skórą w postaci guzka (zwłaszcza po okresie aktywnego ruchu); może być tkliwy lub niebolesny i stanowi głównie problem kosmetyczny. Przykurcz Dupuytrena W chorobie tej dochodzi do pogrubienia błony znajdującej się tuż pod skórą dłoni (tzw. rozcięgna dłoniowego), co doprowadza do stopniowego przykurczu palców i braku możliwości pełnego otwarcia dłoni; najczęściej występuje u mężczyzn po 50. roku życia (zwłaszcza robotników narażonych na wibracje) i u osób chorych na cukrzycę. Ryzyko zachorowania zwiększa nadużywanie alkoholu i palenie papierosów. Na co należy zwrócić uwagę przy bólu ręki i nadgarstka? Ryc. 2. Zdjęcie radiologiczne ręki Ponieważ ból ręki i nadgarstka może mieć bardzo wiele przyczyn, ważne jest określenie: co wywołało dolegliwości – często przyczyna jest oczywista, np. uraz, przeciążenia związane z aktywnością sportową lub zawodową; czasem dolegliwości pojawiają się podstępnie i bez konkretnej przyczyny (co może nasuwać podejrzenie choroby zapalnej, zwłaszcza u osób młodszych) których dokładnie miejsc dotyczy – różne choroby mają swoje specyficzne lokalizacje, np. reumatoidalne zapalenie stawów obejmuje zwykle obydwa nadgarstki i symetryczne stawy rąk, ale nie zajmuje stawów międzypaliczkowych dalszych czy występują inne objawy mogące wskazywać na chorobę zapalną stawów, zwłaszcza: trwająca ponad godzinę sztywność stawów w godzinach porannych, obrzęk, zaczerwienienie lub wzmożone ocieplenie stawów, objawy ogólne, takie jak stany podgorączkowe/gorączka, nieuzasadnione chudnięcie, znaczne osłabienie, uczucie rozbicia. Jak postępować, jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka? Jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka: staraj się nie przeciążać bolących stawów – powstrzymaj się od prac nasilających dolegliwości, nie noś ciężkich przedmiotów możesz przykładać na bolące miejsca ciepłe lub zimne okłady (nawet kilka razy dziennie, nie dłużej niż 20 min za jednym razem) w razie potrzeby zażyj paracetamol lub niesteroidowy lek przeciwzapalny. Kiedy zgłosić się do lekarza? Zgłoś się do lekarza, jeśli: ból nie ustępuje w ciągu kilku dni lub się nasila wystąpi osłabienie ręki lub zaburzenia czucia (np. mrowienie albo pieczenie) wystąpią inne niepokojące objawy – obrzęk, zaczerwienienie lub ocieplenie stawów, dokuczliwa sztywność stawów po obudzeniu się, upośledzenie ruchomości stawu, stany podgorączkowe, uczucie rozbicia. Jakie badania należy wykonać w celu ustalenia przyczyn bólu ręki i nadgarstka? Do różnicowania przyczyn bólu ręki i nadgarstka służą: zdjęcie radiologiczne (RTG) – obrazuje struktury kostne, dzięki czemu można uwidocznić zmiany pourazowe; RTG jest również pomocne przy rozpoznawaniu choroby zwyrodnieniowej, RZS i innych chorób stawów ultrasonografia – jest bardzo użytecznym badaniem do obrazowania „miękkich” struktur stawów; służy do rozpoznawania różnych patologii w obrębie ręki (np. zespołu de Quervaina, „palca zatrzaskującego”) i nadgarstka (zwłaszcza zespołu cieśni nadgarstka – patrz wyżej), a także jest cenną metodą pozwalającą na uwidocznienie nawet niewielkich zmian zapalnych niekiedy inne badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny badanie przewodnictwa nerwowego w przypadku podejrzenia zespołu cieśni kanału nadgarstka badania laboratoryjne – wykonywane w niektórych przypadkach, jeśli lekarz podejrzewa RZS lub inną chorobę stawów (odnośnik do badań). Ból ręki i nadgarstka – leczenie Leczenie zależy od przyczyny dolegliwości. Stosuje się różne metody fizykoterapii, leczenie farmakologiczne, miejscowe wstrzyknięcia steroidów, a niekiedy także zabiegi chirurgiczne (zobacz również poszczególne jednostki chorobowe). W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów rąk leczenie polega na złagodzeniu dolegliwości bólowych. Często skuteczne jest leczenie miejscowe – stosowanie maści z NSLPZ, a także różnych zabiegów fizykoterapii. W warunkach domowych można zastosować wirówki z solą leczniczą. Jeśli zmiany zwyrodnieniowe upośledzają wykonywanie czynności życia codziennego, pomocne może być zastosowanie odpowiednich przyrządów, np. do otwierania słoików. Korzystne jest również wykonywanie odpowiednich ćwiczeń w celu poprawy zakresu ruchu i siły mięśniowej rąk. W przypadku bólu stawu podstawy kciuka zaleca się stabilizację za pomocą ortezy. W leczeniu systemowym stosuje się najczęściej NSLPZ (przez jak najkrótszy okres) oraz siarczan chondoityny. Leczenie zapalnych chorób stawów, takich jak RZS powinno być prowadzone przez reumatologa. Ważne jest szybkie ustalenie rozpoznania i włączenie odpowiedniej terapii, co daje szansę na uniknięcie uszkodzenia stawów.

ból palca serdecznego prawej ręki