Pluszowe włóczki – jak zacząć z nimi przygodę? Mini poradnik Pluszowe włóczki? Co to takiego? Pluszowe włóczki stały się w ostatnich latach bardzo popularne. Założę się, że większość z Was doskonale wie o czym mówię. Charakterystyczna struktura pluszu nawleczonego na pojedynczą nitkę, w dotyku sama milusiastość. Niektórzy kochają, inni nienawidzą. Jeszcze inni tylko słyszeli, ale boją się spróbować. Jak więc pracować z pluszową włóczką? Do rzeczy! Włóczki tego rodzaju są dość niewdzięczne w pracy, ale za to bardzo wdzięczne w gotowym projekcie. Nie są polecane dla początkujących, gdyż pluszowe włoski utrudniają dostrzeganie oczek podczas robótki. Z drugiej jednak strony efekt końcowy wiele wynagradza, a uczucie samozadowolenia już z pierwszego projektu bardzo pozytywnie wpływa na chęć rozwoju:) Jest to więc bardzo indywidualna kwestia. Jeśli marzy Ci się pierwszy pluszowy misiu, a dzierganie to dla Ciebie nadal czarna magia to musisz po prostu sprawdzić swoje preferencje do nauki:) Przecież i tak chcesz tego misia, więc najwyżej włóczka trochę poczeka, aż nabierzesz wprawy. Z czym jeść plusz? Skład Skład pluszowych włóczek to przeważnie 100% poliestru, czyli sztucznie wyprodukowanego włókna. Jest ono mało przewiewne przez co nie jest polecane na letnią odzież, ale za to doskonale sprawdza się w odzieży wierzchniej na wietrzne i deszczowe dni. Poliester jest materiałem dość rozciągliwym, dlatego na przykład przy wypychaniu maskotek kulką silikonową trzeba obserwować czy nie wkładamy jej za dużo. Poznamy to po rozciągniętych oczkach, a nawet delikatnie widocznych dziurkach między nimi. Jednocześnie trzeba również zważać czy nie wkładamy jej za mało, bo pierwsze pranie bezlitośnie obnaży braki wypełnienia w postaci „sflaczałej” maskotki. Rozciągliwość wpływa też na konieczność suszenia na płasko (więcej w akapicie Pielęgnacja). Charakterystyczna dla poliestru jest także łatwopalność i łatwotopliwość. Pod żadnym pozorem nie należy go prasować, bo zaczyna się brzydko błyszczeć i traci swoje pluszowe właściwości. Jeśli macie poliestrowe ubrania w szafie na pewno kojarzycie zasadę prasowania na lewej stronie:) W przypadku grubej struktury tej włóczki prasowanie na lewej stronie (na przykład kocyka) nic nie da prawej stronie:) Trzeba również uważać na promienie słoneczne i zawilgocenie, gotowe robótki tracą wtedy swój kolor, a nitka kruszeje. Na szczęście materiał ten jest odporny na gniecenie się. Przydatną cechą tkanin poliestrowych jest ich niehigroskopijność, co oznacza, że nie wchłaniają wody, a przez to też są w wysokim stopniu odporne na plamy. Można więc je rzadziej prać, a jedynie wytrzepywać z kurzu lub przecierać wilgotną szmatką. Pluszowe włóczki nie są również polecane dla niemowlaków ze względu na to, że plusz może pylić, a malutkie włoski wypadać, zwłaszcza, kiedy maskotka trafi do maleńkiej buzi. Większość pluszowych włóczek dostępnych na rynku ma jednak certyfikaty OEKO-TEX Standard 100, czyli nie mają szkodliwych substancji i barwników, są więc bezpieczne dla organizmu. Co z tym pluszem? Na co nadają się pluszowe włóczki? Na co nadają się pluszowe włóczki? Najbardziej popularnym wyborem są oczywiście maskotki🙂 Sztuczne włókno nie pozwala skórze oddychać, dlatego nie zaleca się go na swetry, czapy czy koce, ale dzianina stworzona na szydełku lub drutach ma przestrzenie pomiędzy splotami, jest więc w pewnym stopniu przewiewna. A w świecie rękodzieła wszystko jest dozwolone (Twój projekt zależy przecież od Ciebie!). Sweterki, czapki, kapcie, kocyki mogą być więc pluszowe! 🙂 Jeśli nie masz w zwyczaju naciągać czy podwijać rękawów, ani opierać się o wszystko łokciami to taki sweterek z pluszu może długo Ci posłużyć. Decyzja należy do Ciebie 🙂 Pielęgnacja Pielęgnacja gotowych robótek wykonanych z pluszowych włóczek niestety nie jest jednakowa. Niektóre z nich można prać w pralce, inne ręcznie. Informacje o sposobie prania znajdziesz na banderoli każdego motka, wspomnę o nich również we wpisie podczas omawiania konkretnych marek (już niedługo!). Wspólna jest natomiast temperatura wody. Nie powinna być wyższa niż 40 stopni Celsjusza, dzięki czemu, używając potocznego języka, kolory nie „puszczą”, czyli po prostu nie ufarbują się nawzajem. Można stosować oczywiście detergenty do prania i zwykły płyn do płukania. Przy praniu automatycznym ważne jest tempo wirowania, wystarczy średnie 600, maksymalnie 800 na minutę. Szybsze spowoduje zbytnie zdeformowanie maskotki i spory problem z ponownym jej uformowaniem (może się wręcz nieładnie rozściągnąć). Jeśli mimo wszystkich zachowanych zasad po wyjęciu robótki z pralki jej kształt pozostawia wiele do życzenia, na przykład głowa misia jest jakaś płaska lub rękaw się zagniótł to bez paniki:) Możemy przywrócić jej kształty układając rękami i odpowiednio susząc. Natomiast piorąc robótkę ręcznie nie wolno jej zbyt mocno szorować i pocierać. Osłabi to włókna, co może spowodować rozerwanie, czy wyrwanie pluszowych kępek lub w najlepszym wypadku utratę puszystości. Suszenie natomiast nie jest ani łatwe, ani przyjemne 😀 Nie zaleca się niestety używania suszarki bębnowej (jak wspomniałam poliester nie przepada za zbyt wysoką temperaturą, a plusz za charakterystycznym dla suszarki wirowaniem). Mimo tego znam przypadki używania takiej suszarki i braku jakichkolwiek negatywnych efektów. Możliwe jednak, że plusz szybciej zacznie się przecierać niż w przypadku stosowania zalecanej pielęgnacji. Wyrobów z pluszowych włóczek nie można również powiesić jak zwykłego prania (ze względu na właściwą dla poliestru rozściągliwość). Pozostaje tajemnicze suszenie na płasko, oznaczone na banderoli poziomą kreską. Chodzi po prostu o suszenie rzeczy w poziomie, czyli na leżąco. W tym celu kładziemy robótkę na przykład na położym płasko ręczniku i co jakiś czas odwracamy strony, by suszenie było równomierne. Takie suszenie trochę trwa i wymaga naszej uwagi. Jeśli robótka będzie zbyt długo leżała na mokrym już ręczniku to nabierze charakterystycznego zapachu zawilgłej odzieży i trzeba będzie powtórzyć pranie. Jak ugryźć pluszaka? Sposób na plusz Wspomniana charakterystyczna struktura pluszowych włóczek (czyli malutkie pluszowe włoski naciągane na nitkę) ma jeszcze jedną wadę. Koniec nitki nie jest niczym zabezpieczony, więc po prostu plusz zsuwa się z nitki. Doszywając jakąś część maskotki, wiemy, że każdą nitkę trzeba wszyć, podwiązać, żeby po jakimś czasie nie „wyszła” z robótki lub przyszyta część nie odpadła. W przypadku włóczek pluszowych to zabezpieczenie jest dwustopniowe: najpierw zabezpieczamy sam koniec nitki, a dopiero potem nitkę w robótce. Można to zrobić na dwa sposoby. 1. Przypalając koniec nitki ogniem, najlepiej z zapalniczki (największa kontrola nad płomieniem). Poliester jest łatwotopliwy, więc ogień po prostu topi końcówkę nitki, która będzie świetnie blokować zsuwający się plusz. Ten trick ma jednak wadę: końcówka może łatwo się oderwać trzeba wiec bardzo uważać wszywając nitkę w robótkę, sprawdzając czy stopiona końcówka dalej jest na swoim miejscu. Jeśli nie, zawsze można zabieg powtórzyć:) 2. Przyłączając inną nitkę w zbliżonym kolorze do używanej pluszowej włóczki. Robótkę z włóczki pluszowej zabezpieczamy oczkiem ścisłym, ucinamy zostawiając dla bezpieczeństwa około 10 cm i wpychamy do środka. Następnie przyłączamy nitkę innej włóczki, ale wytrzymalszej, na przykład popularnej Yarn Art Jeans, i to nią przyszywamy część maskotki tam, gdzie powinniśmy przyszyć, zabezpieczając koniec już standardowo:) Użyta do zszywania włóczka na zdjęciu ma wyraźniejszy kolor, żeby była bardziej widoczna:) Kolejną problematyczną kwestią przy używaniu pluszowych włóczek jest tzw. magiczny pierścień (magic ring), czyli sposób na ładne i łatwe rozpoczęcie robótki amigurumi (po okręgu). Niestety pluszowa nitka nie zaciska się idealnie (przez zsuwający się plusz), a często się po prostu rwie. Poradzić sobie z tym możemy na trzy sposoby: 1. robiąc malutki pierścień, żeby na koniec go tylko delikatnie docisnąć,2. robiąc dwa oczka łańcuszka i wrabiając pierwsze półsłupki w pierwsze oczko, na końcu zaciskając końcówkę,3. robiąc magiczny pierścień inną wytrzymalszą włóczką, a dopiero w drugim rzędzie dołączając włóczkę pluszową:) Wszystkie sposoby zostały przedstawione przeze mnie w moim pierwszym filmiku (jupi!) o tutaj: Końcóweczka – pluszowe włóczki 😀 Mam nadzieję, że mój mini poradnik jak rozpocząć przygodę z pluszowymi włóczkami przyda się początkującym lub onieśmielonym:) W kolejnej części rozprawię się z najpopularniejszymi markami i seriami tych włóczek, porównując grubości, co pozwoli jeszcze odważniej wkroczyć w pluszowy świat. Do przeczytania zatem! Karolina z Oślego motka
Włóczki są super i można z nich zrobić naprawdę piękne rzeczy. Często jest tak, że przy projektach albo włóczki zbraknie, albo troszkę zostanie. A jak już zostanie, to zazwyczaj taki mały moteczek ląduje gdzieś w szufladzie "do wykorzystania na kiedyś". U mnie rzadko tak się dzieje. Dzisiejszy poranek, podobnie jak wczorajszy postanowiłam spędzić twórczo. Tradycyjnie już wynajduję sobie coraz to dziwniejsze zajęcia, byle tylko się nie uczyć ;). Tym razem padło na stworzenie dla Was tutorialu. Postanowiłam pokazać, jak robi się włosy dla lalki (w moim przypadku - tildy) przy użyciu wełny czesankowej. Cały proces jest dość prosty, a efekt moim zdaniem bije na głowę włosy z włóczki. Ponieważ moje dwie wcześniejsze anielinki były szatynkami, teraz postanowiłam zrobić 100% platynową blondynkę. Wciąż nie mogę się na nią napatrzeć, wygląda subtelniej i bardziej niewinnie niż poprzedniczki, a jednocześnie nie wyszła mdła, a tego się bałam. 1. Potrzebne nam będą: wełna do filcowania, igła do filcowania, nożyczki, woda, patyczki higieniczne (tylko jeśli chcemy, by nasza anielica miała kręcone włosy) i "ofiara" w postaci łysej lali. 2. Wydzielamy z wełny czesankowej fragment odpowiedniej wielkości i przykładamy go do głowy lalki. Na tym etapie tilda wygląda jakby dopiero co wstała. 3. Nakłuwamy czesankę w kilku miejscach, tak by trzymała się głowy. Staramy się uformować górę fryzury. Kiedy włosy trzymają się głowy anielica wygląda o tak. To całkiem normalne - teraz będziemy mogli zająć się dołem fryzury. 4. Oddzielmy palcami lub za pomocą nożyczek mniejsze pasma, zwilżamy je i owijamy wokół patyczków higienicznych, tworząc swoistego rodzaju papiloty. 5. Czekamy aż "włosy" wyschną. Ostrożnie uwalniamy je z patyczków, zaczynając odwijanie od dołu i cieszymy się efektem :). Dopiero to zdjęcie uświadomiło mi, że jeszcze nie odcięłam metek od podkładek na krzesła ;). Najpierw miałam w planach poszukać dla niej domu, ale spodobała mi się tak bardzo, że prawdopodobnie zostanie z nami i będzie zdobić sypialnię. R5nFt55.jak zrobić włosy z włóczki
